نوار قلب چه کاربردی دارد؟
کاربردهای نوارهای قلبی گسترده است اگرچه بیشترین و مرسوم ترین استفاده‌ای که از آن برده میشود، در بررسی سکته قلبی باشد. در حمله سکته قلبی, تغییرات مشخصی در نوار قلب دچار ایجاد میشود که نه تنها در بررسی وجود یا عدم وجود سکته قلبی کمک کننده است بلکه همچنین میتواند محل و شدت سکته قلبی را تعیین نماید.
نارسایی قلب یکی از بیماری های قلبی است که اگر منجر به بزرگ شدن تمام یا قسمتی از قلب بشود, توسط این نوار تشخیص داده می شود.
تشخیص دقیق آریتمی‌ها یا بی‌نظمی قلبی از موارد بسیار مهمی است که تنها با انجام نوار قلب میسر است.
بعد از انجام تست نوار قلب، پرستار یا تکنسین الکترود‌ها را از بدن بیمار جدا می‌کند که ممکن است بعد از جدا کردن الکترود‌ها، پوست در محل آن، کمی حساس و قرمز شود که اغلب این موضوع مهمی نیست و نیازی به درمان ندارد. بیمار پس از انجام تست نوار قلب میتواند براحتی به فعالیت‌های روزمره خود بازگردد.
نوار قلب به عنوان اقدامی روتین و اولیه در بررسی دردهای قلب و سکته‌های قلبی ارزش خاصی دارد که برای تمام کسانی که مشکوک به آنژین صدری و سکته قلبی و مشکلات حاد قلبی باشند توصیه و انجام میشود .میتواند اختلالات هدایتی و عضلانی قلب را نشان دهد.
در بیمارانی که دچار مسمومیت های دارویی یا غذایی شده اند و یا افرادی که به قصد خودکشی از داروهای نامشخصی استفاده کرده باشند, نوار قلب می تواند در بررسی وضعیت قلب و سایر ارگان های بدن به پزشک کمک کند.
در بیمارانی که دچار حمله ناگهانی عصبی (پانیک) شده باشند چون علایم مشابهی با سکته قلبی دارد فلذا اهمیت تشخیصی نوار قلب در افتراق این دو حمله قیزیکی-روانی اهمیت دارد.
محدودیتهای خاص خود را نیز دارد و نباید آن را به عنوان تنها وسیله تشخیص بیماریهای قلبی مطرح کرد, فلذا بسیاری از بیماریها را نیز نمی‌توان با نوار قلب تشخیص داد و باید از روشهای معاینه یا آزمایشی و تست های تشخیصی دیگر کمک گرفت، لذا انتخاب صحیح هر وسیله تشخیصی برای هر بیماری قلبی بسیار حائز اهمیت است و این انتخاب بر عهده پزشک است.